Een dik uur tussen de clowns in IJsland

zaterdag 14 december 2019 om 22:05 uur
Wat een fantastische beestjes zijn dit! Één van de hoogtepunten van onze trip naar IJsland in juli was uiteraard ons bezoek aan de Latrabjarg. Of eigenlijk aan bezoek aan de bekendste broedplek van de papegaaiduikers!

Vooraf hadden we al gelezen dat deze papegaaiduikers ook wel de ‘clowns onder de zeevogels‘ worden genoemd en daar is serieus geen woord aan gelogen. Het was even een eindje rijden vanaf Patreksfjörður naar de Latrabjarg. Wat overigens qua reis echt al geen straf was, maar dat was het meer dan waard.

Latrabjarg, de bekendste broedplaats in IJsland voor papegaaiduikers en andere zeevogels.

Latrabjarg

Vanaf Patreksfjörður was het nog ongeveer 60 kilometer rijden door over op zich goed begaanbare bergwegen naar deze 440 meter hoge kliffen op het meest Westelijke puntje van IJsland. Het is één van de meest bekende kliffen van het land waar in de zomer onwijs veel vogels broeden, waaronder honderden papegaaiduikers, schijnt. Alleen al voor de foto’s zijn deze gekleurde vogeltjes natuurlijk een hele goede reden om deze kliffen te bezoeken. Wisten wij veel dat ze ook nog zo fotogeniek waren!

Papegaaiduiker met uitzicht

Uhm, waar zijn ze dan?

Okay! Honderden papegaaiduikers, dat moet een makkie zijn toch? Laat maar komen die vogeltjes. Zo klommen wij een stukje naar boven richting de klif nadat we onze auto geparkeerd hadden. Vogels hoorden we genoeg, dus dat ging helemaal goed komen met het spotten van die clowns!

En daar sta je dan, bovenaan de klif, met het gekrijs van duizenden vogels te zoeken naar dat ene vogeltje dat je zoekt. Mooi niet dus, duizend meeuwen, maar geen papegaaiduiker.
Maar zo makkelijk geven we niet op, we komen hier tenslotte niet elke week! Toch nog maar een stukje verder klimmen, daar zagen we tenslotte mensen met statieven en fotocamera’s staan, dat lijkt een goed teken!

Stond ie daar nou voor niets?

De eerste man met camera en statief bleef erg lang staan en lachte vriendelijk toen hij ons zag en weer verder liep. Maar waar ligt ie dan? Natuurlijk! Hoe kan het ook anders, net over het randje van de klif! Ze zullen me het ook eens makkelijk maken! Onwijs harde windstoten richting de zee, die nog wel 440 meter beneden was. Wou ik ‘m op de foto zetten dan moest ik toch echt even dat kleine beetje hoogtevrees overwinnen (het was tenslotte maar een val van uitgerekend 224,5 keer mijn eigen lengte, dus dat valt best mee).

Gelukkig heb ik ooit eens een cursusje ’tijgeren’ gehad op een stormbaan, dus dat kwam mooi uit. Op de buik richting het eind van de klif. Maar potdikke, dan heb je ook wat! Uiteindelijk hebben we er geen honderden gezien, het bleef bij vier papegaaiduikers. Maar wat een prachtvogeltjes zijn het en inderdaad, wat een clowns!
Angst voor de mensen hebben ze totaal niet, sterker nog ze namen gerust de tijd om eens even goed voor de lens te poseren en de veertjes even in de beste plooi te leggen. Tien minuten op een metertje afstand liggen was geen enkel probleem. Volgens mij lagen en stonden ze prima.

Het schijnt zelfs dat ze soms zo nieuwsgierig zijn dat ze gewoon lekker naast je kunnen komen zitten als je lekker in het gras aan het relaxen bent. Zo ver kwam het bij ons helaas niet, maar ik ben al lang blij dat we er een aantal hebben gezien en dat we zo dichtbij konden komen. Een dik uur tussen deze clowns is absoluut geen straf, na een lekker bakje IJslandse Skyr met crème brûlée smaak (gelukkig nu ook in Nederland verkrijgbaar) zijn we dan ook weer voldaan naar huis gereden!

Nah, vooruit dan… Nog eentje om het af te leren.

Ze zijn niet bang, papegaaduiker van heel dichtbij

2 Reacties op “Een dik uur tussen de clowns in IJsland

Geef een reactie